Nie znalezlismy miasta lub kina odpowiadajacemu Twojemu wyszukiwaniu
Muranów
Warszawa, Generała Andersa 5
Repertuar dla kina Muranów jest odświeżany w każdą środę w godzinach popołudniowych. Aktualizowane są godziny seansów oraz filmy grane w danym kinie. Kup bilety przez stronę wybranego kina lub przez system sprzedaży biletów z jakim kino współpracuje.
Haratyk, nie mogąc liczyć na pomoc władz, uruchamia z mieszkańcami wioski tartak. Gdy przedstawiciel partii oświadcza, że jest to własność ludu, którą trzeba zwrócić, górale niszczą swoje dzieło i idą do lasu, gdzie tworzą oddział partyzancki.
Buzkashi w języku perskim oznacza "łapanie kóz". To również tradycyjny sport, uprawiany w dużej części Azji Środkowej, w którym dwie drużyny graczy na koniach próbują przejąć kontrolę nad tuszą kozy lub cielęcia, aby móc wrzucić ją do koła i zdobyć punkty. Buzkashi stał się najpopularniejszym sportem w Afganistanie, mimo wprowadzenia przez talibów tymczasowego zakazu jego uprawiania. Film opowiada historię jednego z najlepszych afgańskich zawodników. Khaiber Akbarzada trenuje do startu w Narodowych Mistrzostwach Buzkashi. Zawody mogą mu przynieść światową sławę, a jednocześnie być źródłem nieszczęścia. Jego wujek - legenda tej dyscypliny - został zamordowany podczas wojny domowej. Aby uniknąć jego losu, Abharzada ukrywa się i próbuje znaleźć sposób na ucieczkę z kraju. Film dokumentuje znany nielicznym sport, który staje się idealnym odzwierciedleniem sytuacji politycznej w kraju. Symbolizuje czas wojny, kiedy żadna decyzja nie jest łatwa, a rezygnacja z marzeń okazuje się jedynym sposobem na przetrwanie.
Osiem lat temu duński scenarzysta Lars K. Andersen wpadł na pomysł filmu inspirowanego postacią bohatera z dzieciństwa – norweskiego podróżnika Helge Ingstada, który w 1937 roku wybrał się na wyprawę do Meksyku w poszukiwaniu zaginionego plemienia Apaczów. Lars napisał scenariusz, w którym chciał pójść w ślady swojego bohatera i wraz z norweskim filmowcem Håvardem Bustnesem odnaleźć tajemnicze plemię. Ale to, co na papierze wyglądało na ekscentryczny film drogi utrzymany w stylistyce amerykańskiego westernu, przerodziło się w mimowolną dekonstrukcję mitologii białego poszukiwacza przygód. Zmusiło to Larsa i Håvarda do autorefleksji, ponownego przemyślenia idei projektu oraz własnej roli jako outsiderów kulturowych. Po drodze spotkali Piusa - prawnuka wojownika Geronimo, który sam mocno wierzy w istnienie Apaczów w Meksyku. Kiedy projekt filmowy jest na skraju upadku, Lars zaczyna szukać odpowiedzi, które zaprowadzą go do wnuka Helge Ingstada w Oslo. Na strychu czeka go zdumiewające odkrycie, które zmienia wszystko. To nieoczekiwane znalezisko prowadzi do emocjonalnego zakończenia, akcentującego temat kulturowego szacunku i zawłaszczenia.
Od lat 70. XX wieku lesbijki z całego świata przybywają na grecką wyspę Lesbos – miejsce narodzin starożytnej greckiej poetki Safony. Znajdują raj w lokalnej wiosce Eressos i tworzą własną queerową społeczność, ale wśród rdzennych mieszkańców wioski rośnie napięcie. Obie grupy roszczą sobie prawo do rządzenia wioską, a reżyserka Tzeli Hadjidimitriou – pochodząca z Eressos lesbijka – tworzy filmową kronikę ponad 40 lat miłości, wspólnoty, konfliktów i tego, co to znaczy czuć się akceptowanym lub nie. To jej pierwszy film pełnometrażowy, który jest efektem 12 lat pracy. Ma formę osobistego eseju, który dokumentuje historię nie tylko jej własną, ale również konfliktów i powstawania bezpiecznych przestrzeni.
Na 20-lecie zespołu członkowie Efterklang wylądowali w Skopje mając ze sobą tylko gitary i marzenie, aby zagrać z macedońskimi muzykami u stóp pomnika Makedonium - wielkiej budowli wzniesionej w stylu brutalistycznym. Film przedstawia przygody zespołu w Macedonii i alternatywny, wyjątkowo kreatywny proces, który doprowadził do koncertu w Krusewie. Razem z duńskimi muzykami zagrało na nim sześciu lokalnych muzyków i 18-osobowy chór kobiecy i w ten sposób powstał tytułowy Makedonium Band. W filmie poznajemy zarówno styl pracy i otwartość na kulturę Bałkanów członków zespołu Efterklang, jak i bogactwo kultury muzycznej Macedonii.
Sr (czytany jako syrr) to hieroglif egipski opisujący żyrafę. To najwyższe żyjące zwierzę zamieszkuje Ziemię od 20 milionów lat. W filmie występuje jako element mitu, baśni, historii naturalnej i politycznej. Jest łącznikiem prawdziwie epickiej historii rozciągniętej na tysiąclecia i kontynenty. Mozaika kultur, zdarzeń i miejsc podana nam jest w swobodnej formalnie opowieści. Odwiedzamy między innymi wybrzeża Nilu, fabrykę ceramiki nieopodal Pekinu, wyspę na Filipinach, chroniony sejf w Nowym Jorku, góry na Saharze, amerykańskie lotnisko wojskowe w Nigrze, a nawet debatę rabinów. Symbolicznie figura żyrafy pomaga nam zrozumieć świat, w całym jego pięknie i skomplikowaniu. Trajektorie tematów wędrują od egzotyki, poprzez dzieła sztuki, do reliktów kolonializmu. Od relacji władzy do relatywności naszej wiedzy. Obrazy i historie tworzą wielopoziomowy obraz świata i znaczeń. Prowokują do niezależnej kontemplacji i wewnętrznego oglądu naszych wyobrażeń o świecie. Reżyserce udało się stworzyć film medytacyjny, immersyjny, czasami ironicznie dowcipny, zapierający dech w piersiach zarówno zdjęciami, jak i zwrotami narracji.
Norweskie siostry Kari i May są bardzo religijne i wszędzie widzą znaki dawane im przez Boga. May decyduje się przeprowadzić blisko Kari – do Gullspång w Szwecji. Kiedy właścicielką wybranego mieszkania okazuje się kobieta bardzo podobna do ich starszej siostry Astrid, która popełniła samobójstwo ponad 30 lat wcześniej, historia znacznie przyspiesza. Co więcej, właścicielka ma taki sam pseudonim, jak ich siostra "Lita", znaleziona martwa nad brzegiem jeziora (jak Laura w serialu "Twin Peaks"). Siostry proszą reżyserkę o pomoc w wyjaśnieniu tej tajemnicy. Na tym nie kończą się niezwykłe odkrycia historii rodzinnej. Komiczne sytuacje i poruszające odkrycia następują po sobie, tworząc ciąg surrealistycznych zdarzeń.
Anne jest aktorką i reżyserką, która cierpi, bo właśnie rozstała się z mężem. Pracuje nad teatralną adaptacją "W matni" Emila Zoli, w której gra rolę Gervaise. Z kolei Ben to bezrobotny aktor, który jest jej przyjacielem. Darzy ją uczuciem, ale ona nie chce spotykać się z mężczyznami. Prosi Bena, by zagrał w jej przedstawieniu. Kiedy oboje czytają scenariusz, pracują nad postaciami i rozpoczynają próby, rzeczywistość miesza się z fikcją i wydaje się, że para odtwarza w życiu każdy etap historii granych przez siebie postaci, aż do katastrofalnego zakończenia. Eksperymentalne i szczegółowo sfilmowane sceny dają wgląd w stale zmieniające się równoległe światy, pomiędzy którymi poruszają się Anne i jej postać Gervaise. Fascynująca gra rzeczywistości z fikcją prowadzi do ciągłego napięcia: czy intymne sceny, które odgrywa z Benem, są prawdziwe, czy stanowią część przedstawienia? A wybuchy złości, kłótnie i łzy? Dzięki stylistyce cinéma-vérité film wnikliwie rejestruje proces twórczy bohaterów. Zadaje pytanie o role, jakie sami odgrywamy w życiu. Za pośrednictwem dokumentalnej formy kwestionuje intymność, dramat, pasję, pracę i miłość, pokazując jednocześnie najbardziej żywe, ponadczasowe i uniwersalne aspekty życia.
Film opowiada o legendarnej francuskiej rodzinie Troisgros, która urzęduje w wiejskim regionie Ouches, 100 kilometrów na zachód od Lyonu. Początki ich działalności sięgają roku 1930, dziś są dumnymi posiadaczami trzech gwiazdek Michelin, tworząc prawdziwą dynastię. Do ich zlokalizowanej w XIX-wiecznym budynku restauracji Le Bois sans Feuilles od dekad pielgrzymują tłumy. Otacza ich sława pionierów nouvelle cuisine, twórców m.in genialnego przepisu na łososia i wynalazców dania ze szczawiu. Posiadają także dwie inne restauracje: Le Central w mieście Roanne i położoną na wsi - La Colline du Colombier. W filmie odwiedzamy wszystkie trzy.
Dwoje uczniów niezwykłej szkoły musi współpracować z magicznymi zwierzętami aby rozwikłać tajemnicę dziwnych dziur, które pojawiły się na terenie szkoły.
Komendant obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau Rudolf Höss i jego żona Hedwiga próbują ułożyć sobie rodzinne życie w domu z ogrodem, który znajduje się tuż obok obozu.
Waldi i jego trzy siostry mieszkają w starej willi pod miastem, a w piwnicy ich stuletni rodzice, którzy kilka lat temu umarli. Cała rodzinka cieszy się wspólnymi śniadaniami i domowym ciepłem, dopóki Waldi nie odkrywa w sobie nadprzyrodzonych mocy. Wtedy niespodziewani goście wciągają rodzinę w ściśle tajny plan, zmuszając zmarłych rodziców do uruchomienia swoich znajomości w zaświatach.
Weteran wojenny postanawia zbudować kolonię na nieurodzajnych wrzosowiskach jutlandzkich. Uzyskując zgodę króla, jego wrogiem staje się lokalny właściciel ziemski.
Eksploracja twórczości Anselma Kiefera, malarza i rzeźbiarza, który poprzez swoją sztukę konfrontował niemieckie społeczeństwo z dziedzictwem III Rzeszy.
Policjant 223 po stracie ukochanej dostaje obsesji na punkcie ananasów i dat. Funkcjonariusz 663, czekając na powrót dziewczyny, nie dostrzega zakochanej w nim kobiety.
Choreograf Selva i DJ Daddy przesłuchują kulkunastu tancerzy, szukając potencjalnych członków swojej nowej grupy. Po wyczerpującym treningu rozpoczynają z nimi imprezę, orientując się, że do sangrii ktoś wrzucił LSD.
Domingos (Domingos de Oliveira) jest członkiem afrykańskiego ruchu wolnościowego. Po krwawych zajściach w Angoli zostaje aresztowany przez portugalską tajną policję. W trakcie przesłuchań zostaje śmiertelnie pobity, ale nie zdradza swoich towarzyszy. Żona Domingosa, która nie wie o jego śmierci, błąka się od jednego posterunku do drugiego, próbując bezskutecznie dowiedzieć się, gdzie jest jej mąż.