Zasłużony Oscar za reżyserię dla Borzage w 1931 roku. Świetnie zmontowany (nie licząc ostatniej, dość topornej sceny końcowej), z wyrazistymi kreacjami aktorskimi Dunn i Eillers, a nade wszystko Miny Gombell (świetny komediowy timing!) i sprawnie poprowadzona opowieść o dwójce zakochanych ludzi zmagającymi się z...